Kilibarda je rođen 7. januara 1934. godine u Banjanima.
Završio je univerzitetske studije i doktorat nauka u Beogradu. Radio je u Višegradskoj gimnaziji, na Pedagoškoj akademiji u Nikšiću i na Univerzitetu Crne Gore.
Iz oblasti književne teorije i istorije objavio je knjige: Poezija i istorija u narodnoj književnosti (1972), Bogoljub Petranović kao sakupljač narodnih pjesama (1974), Legenda i poezija (1976), Usmena književnost (1982), Iz korijena usmenosti (1988), Usmena književnost Crne Gore (2009), Istorija crnogorske književnosti, knj. I (2012), Duhovna zahvalnost Andriću (2015) te izabrane naučne radove u knjigama Epska mjera istorije, Usmena književnost u službi pisane, Usmena književnost pred čitaocem. Pripremio je i tri antologije: Bugarštica (1979), tužbalica pod naslovom Puti nedohodi (1987) i usmene poezije Viša je gora od gore (2010). Kilibarda je i autor prvih komentara i objašnjenja Ogledala srpskoga izdatoga u okviru Cjelokupnih djela Petra II Petrovića Njegoša (1974), a zatim kao zasebna publikacija u izdanju Instituta za crnogorski jezik i književnost u Podgorici (2011).
Kilibarda je i autor književno-polemičkih studija: Od mita do politike (2002), Književno-političke rasprave (2003) i Željezna crkva i kosovski mit (2006).
Autor je velikog broja romana i knjiga pripovjedaka.
Za književno djelo dobio je nagrade „Radoja Domanovića“, „Branka Ćopića“, „Jedinstva“ (za knjigu godine 1988), Srpske književne zadruge i Trinaestojulsku nagradu Republike Crne Gore.
