Kada je major Dragutin Gavrilović pred bitku za Beograd 1915. godine u svom čuvenom govoru rekao srpskim vojnicima da su im imena izbrisana iz brojnog stanja, njegove reči su bile upućene i 4. bataljonu 10. puka Srpske vojske.
Njega su činili regruti Bošnjaci iz Sandžaka, koji su položili živote za „obraz Beograda, naše prestonice“.
Prema podacima iz vojnog arhiva, vojvoda Radomir Putnik je izneo pred ministarski savet Kraljevine Srbije preporuku Vrhovne komande od 25. decembra 1914. da se u vojsku pozovu tri godišta Bošnjaka sa teritorija pripojenih Srbiji nakon Balkanskih ratova. Riječ je o 5.956 mladića iz Sandžaka koji su regrutovani i okupljeni u dva „muslimanska“ bataljona.
Jedan od njih bio je 4. bataljon čiji je 10. kadrovski puk zajedno sa 7. pukom bio kičma odbrane Beograda.
Prema tim podacima, Muhamedanski bataljon pod komandom kaplara Šemsa Midovića iz Sjenice, činio je 15 odsto pripadnika srbijanske vojske u odbrani Beograda prije 104 godine i bio je sastavljen isključivo od Bošnjaka „muhamedanske veroispovesti.“ Borci iz Sandzaka „Muhamedanskog bataljona“ su držali jednu od poslednjih barikada u odbrani Beorgrada, koja se nalazila na potezu između današnjeg Narodnog muzeja i Narodnog pozorišta, i svi su izginuli hrabro braneći Beograd.
Piše: Fatih Hadzić
