Braća Safet i Sahret Hajdarpašić sahranili su oca 2008 godine pokraj džamije u selu Radulići, gdje se Hajdarpašići sahranjuju još od sedamnaestog vijeka. Mislili su da su ga sahranili u muslimanskom groblju. Uvidom u zvanične spise, međutim, saznali su da su oca, prema dokumentima crnogorskih državnih organa, sahranili nedaleko od ulaznih vrata tamošnje crkve, za koju do sada niko nije znao da postoji tu osim bjelopoljskog katastra. Za taj je paradoks Sahret Hajdarpašić saznao nakon što je, kaže, bio zaprepašćen kada je pročitao u novinama kako je, navodno, raščišćavajući groblje, «devastirao i u šut bacio ostatke hrišćanskih grobova». Zajedno sa Odborom Islamske zajednice tada je demantovao tu dezinformaciju i pošao u katastar kako bi ogradio i definisao granice groblja u kome se pored njegovih rođaka sahranjuju samo komšije iz istog sela, Veskovići, jedina preostala muslimanska porodica koja živi u bjelopoljskom selu Radulićima. «Nisam mogao da vjerujem da je u dokumentu koji su mi pokazali u Direkciji za nekretnine naše groblje, inače vakufsko imanje, upisano kao kamenjar – krš, a jedna od najstarijih džamija u Crnoj Gori, odnosno njeni ostaci, upisani su kao crkva», kaže Hajdarpašić.
Da se radilo o nečuvenom falsifikatu potvrdio je i reis Rifat EF Fejzić koji je istakao da je IZ još 2008 upoznala tužilaštvo, zahtijevajući da preduzme mjere iz svoje nadležnosti»
Zahvaljujući angažovanju Sahreta Hajdarpašića i angažovanju IZ u Crnoj Gori danas je ova džamija u vlasništvu Islamske zajednice u CG i ima status nepokretnog kulturnog dobra a uskoro bi trebalo da otpočnu radovi na njenoj fizičkoj zaštiti i uredjenju.
